10 marca odbyła się wędrówka piesza po Puszczy Boreckiej, którą prowadził Andrzej Sulej. Puszcza Borecka jest niezwykle cennym przyrodniczo zakątkiem w północno-wschodniej Polsce. Położona jest na skraju Pojezierza Ełckiego, w makroregionie Pojezierza Mazurskiego. Nazwa puszczy wywodzi się od miejscowości Borki, którą według ludowych przekazów założyli bracia Borkowie przybyli najprawdopodobniej z Puszczy Kurpiowskiej. Obecnie Puszcza Borecka zajmuje ok. 230 km2. Przeważającą jej część zajmują lasy: w centralnej i zachodniej części grądy, zaś we wschodnich partiach i na południe od jezior Łaźno i Litygajno bory. Wąskie pasma wzdłuż cieków wodnych porastają łegi. Z kolei w obrębie jezior Pilwąg, Łaźno i Szkwałk Wielki występują olsy. Lasy są wysokopienne, bogate gatunki, z bujnie rozwiniętą warstwą poszycia i obfitym runem. Krajobraz dopełniają liczne torfowiska. Najcenniejsze fragmenty puszczy objęte są ochroną rezerwatową: Rezerwat borki, rezerwat Mazury, rezerwat Lipowy Jar, rezerwat Wyspa Lipowa.
